İnsanlığın İftihar Tablosu, Efendimiz Hz. Muhammed Mustafa’nın ümmetine olan düşkünlüğü herkes tarafından bilinmektedir. Kur’ân, onun ümmetine olan şefkat ve re’fetini dile getirirken “Size kendi aranızdan öyle bir Peygamber geldi ki zahmete uğramanız ona ağır gelir. Kalbi üstünüze titrer, müminlere karşı pek şefkatli ve merhametlidir.” buyurmaktadır. O, ümmeti için büyük sıkıntılara katlanmış, dünyalık büyük nimetleri ayağıyla itmiş, Mirâç gibi bir nimete nâil olup, Cennet’i temaşadan sonra gerisin geriye yokluk, açlık, zorluk, hastalık ve mücadele pahasına ümmetinin arasına dönmüştür. Rivayetlerde ahirette de ümmetini dileyeceği, her peygamberin kabul edilmiş bir duasının olduğunu, kendisinin duasının ise ahirette ümmetinin kurtuluşu için şefaat dilenmek şeklinde olacağını beyan buyurmuştur.
Efendimiz, ümmetini madden-manen insanlığın zirvelerine çıkarmış, câhiliye içinde bocalayan bir avuç insanı kıyamete kadar gelecek bütün insanlığa birer rehber, birer muallim ve rol model haline getirmiştir. Onların hayatlarını Allah’ın razı olduğu bir tarzda dizayn etmelerini istemiş ve gelecekte karşılaşacakları problemlere karşı onları uyarmıştır. Evet, kıyamete kadar gelecek ümmeti bu uyarılara ihtiyaç duymakta ve karanlık dönemlerde yolunu bu tavsiyeler doğrultusunda bulmaktadır.
Bu uyarılardan bazıları neredeyse aynı kalıp üzere “ümmetim hakkında endişe ettiğim, ümmetim hakkında en çok korktuğum...” şeklinde başlayan ve hayatî değer taşıyan hadisleridir. Bu eserde bunların bazılarını tahlil etmeye gayret edeceğiz.
İnsanlığın İftihar Tablosu, Efendimiz Hz. Muhammed Mustafa’nın ümmetine olan düşkünlüğü herkes tarafından bilinmektedir. Kur’ân, onun ümmetine olan şefkat ve re’fetini dile getirirken “Size kendi aranızdan öyle bir Peygamber geldi ki zahmete uğramanız ona ağır gelir. Kalbi üstünüze titrer, müminlere karşı pek şefkatli ve merhametlidir.” buyurmaktadır. O, ümmeti için büyük sıkıntılara katlanmış, dünyalık büyük nimetleri ayağıyla itmiş, Mirâç gibi bir nimete nâil olup, Cennet’i temaşadan sonra gerisin geriye yokluk, açlık, zorluk, hastalık ve mücadele pahasına ümmetinin arasına dönmüştür. Rivayetlerde ahirette de ümmetini dileyeceği, her peygamberin kabul edilmiş bir duasının olduğunu, kendisinin duasının ise ahirette ümmetinin kurtuluşu için şefaat dilenmek şeklinde olacağını beyan buyurmuştur.
Efendimiz, ümmetini madden-manen insanlığın zirvelerine çıkarmış, câhiliye içinde bocalayan bir avuç insanı kıyamete kadar gelecek bütün insanlığa birer rehber, birer muallim ve rol model haline getirmiştir. Onların hayatlarını Allah’ın razı olduğu bir tarzda dizayn etmelerini istemiş ve gelecekte karşılaşacakları problemlere karşı onları uyarmıştır. Evet, kıyamete kadar gelecek ümmeti bu uyarılara ihtiyaç duymakta ve karanlık dönemlerde yolunu bu tavsiyeler doğrultusunda bulmaktadır.
Bu uyarılardan bazıları neredeyse aynı kalıp üzere “ümmetim hakkında endişe ettiğim, ümmetim hakkında en çok korktuğum...” şeklinde başlayan ve hayatî değer taşıyan hadisleridir. Bu eserde bunların bazılarını tahlil etmeye gayret edeceğiz.
